Hoe zou het voelen als je niet langer afhankelijk was van de goedkeuring van anderen?
Als je niet meer dat knagende gevoel had dat je moet voldoen aan verwachtingen die van buitenaf worden opgelegd? Stel je voor dat je diep van binnen wéét dat je goed genoeg bent, precies zoals je bent. Dat je niet meer gevangen zit in de angst om te falen of iets verkeerd te doen, maar dat je fouten mag maken zonder je daar schuldig over te voelen. Het idee dat je niet meer hoeft te streven naar perfectie, maar simpelweg jezelf mag zijn, geeft een ongekende rust.
Wat als je wist dat alles wat je doet, vanuit oprechtheid, genoeg is?
Je hoeft jezelf niet langer op te jagen om aan bepaalde normen te voldoen. Je hoeft alleen maar te proberen, je best te doen – en dat is voldoende. Geen zelfkritiek meer die je naar beneden trekt. Geen stemmetje dat zegt dat je meer moet doen, beter moet zijn. Want diep van binnen voel je dat je al heel bent.
Rust, ruimte, vrijheid
Denk eens aan de vrijheid die komt wanneer je stopt met jezelf te vergelijken met anderen of te meten aan hun verwachtingen. Hoe zou het zijn als je jezelf niet meer constant afvroeg of je wel goed genoeg bent in de ogen van anderen? De rust en ruimte die vrijkomt wanneer je dat loslaat, is bijna niet in woorden te vangen. Het is alsof je eindelijk de last van perfectie van je schouders laat glijden en volledig in je eigen kracht mag staan. Die vrijheid is onbetaalbaar, een geschenk dat je alleen jezelf kunt geven.
Jij bent waardevol, precies zoals je bent, zonder voorwaarden.
Je hoeft niets te bewijzen aan de wereld, niets te bewijzen aan anderen, en al helemaal niet aan jezelf. Jij, met al je imperfecties, talenten, dromen en mislukkingen, bent al goed zoals je bent. De enige taak die je hebt, is om dat te erkennen en jezelf te omarmen. Jezelf liefhebben, zoals je bent, is misschien wel het grootste cadeau dat je jezelf kunt geven.
Laat ze maar l*llen.
Wist je dat een oordeel vaak meer zegt over de ander dan over jou?
Vraag jezelf eens af: Wat is waar van dit oordeel?
Een oordeel is ook maar een mening. Is de mening van de ander ook mijn mening?
Moet ik me er iets van aantrekken?
Jij bent meer dan andermans mening en oordeel. Want stel jij hebt een super leuke trui aan en een ander kraakt hem helemaal af...
Wat zegt dit over de trui?
wat zegt het over jou?
Maakt het jou een minder leuk mens?
Maakt het de trui ineens lelijk?
NEE... het zegt niets over jou en ook niet over de trui.
Het zegt iets over de ander.
Laat de oordelen en de meningen van anderen voor wat ze zijn.
Laat de goedkeuring van anderen los. Laat je hierdoor niet beïnvloeden en laat je humeur er ook niet van afhangen. Het gaat om jouw mening. Wat jij leuk, mooi, stom, grappig of wat dan ook vindt.
Hoe ga jij om met de mening en een oordeel van een ander?
haalt het je neer? haalt het je uit je humeur? Denk je daardoor negatief over jezelf? Als dit echt jouw leven beïnvloedt, vraag dan om hulp. Ook jij mag schijt hebben aan een mening van een ander.
