Twee jaar geleden kreeg Ina de diagnose ‘borstkanker’ en daarmee begon voor haar een heftige periode vol intensieve behandelingen. Deze wierpen hun vruchten af, want een jaar later kreeg Ina goed nieuws van haar behandelend arts: ze was helemaal ‘schoon’. De verwachte blijdschap hierover bleef echter uit. Het tegenovergestelde was eerder het geval: Ina was somber, had geen vertrouwen meer in haar lichaam en voelde zich na de amputatie van haar borst geen vrouw meer.
‘Ik was doodmoe, sliep slecht en zat helemaal niet goed in mijn vel’, weet Ina nog goed. ‘Van mijn omgeving kreeg ik weinig begrip. Ik was toch weer beter? Waarom was ik nu niet blij? Ik was nu toch weer de oude? Maar zo voelde dat voor mezelf niet. Integendeel: ik zou nooit meer de oude worden! Ik miste immers een borst. Ik voelde me aangetast in mijn vrouw-zijn, ook al had mijn man me al wel honderd keer bezworen dat hij net zoveel van me hield als voorheen. En ik was mijn onbevangenheid kwijt. Bij ieder pijntje in mijn lijf was ik bang dat de kanker weer terug was. Had ik na een lange dag pijn in mijn rug? Dan dacht ik meteen aan uitzaaiingen. Ik herkende mezelf gewoon niet meer. Het was net alsof ik in een diepe, donkere put was beland.’
Ina: ‘Ik wilde zó graag van die nare gedachten afkomen. Ik wilde mij niet langer ongelukkig voelen, maar juist weer lichter door het leven gaan. Gewoon, net als voordat ik ziek werd. Maar ik had geen idee hoe ik dat aan moest pakken. Het lukte me maar niet om die knop om te zetten. Ik had al een paar keer op internet rond gekeken naar een oplossing. Er zou toch iemand moeten zijn die mij hierbij kon helpen? Tijdens één van die zoektochten kwam ik op de website van Judith terecht en las ik over hypnotherapie. En wat ik las sprak mij aan. Zonder er nog langer over na te denken, heb ik een afspraak gemaakt.’
‘Dit was trouwens net aan het begin van de coronaperiode, maar daar had Judith een goede oplossing voor bedacht. Op nog geen drie minuten vanaf haar praktijk ligt het Beijummerbos. Daar hebben we heerlijk gewandeld en daar deed ze de hypnotherapiesessies. Op coronaveilige afstand. Het was heel bijzonder om te ervaren hoe mijn gedachten en gevoelens als het ware gereset werden. Hoe ik het verdriet en de gedachten waar ik zo ongelukkig van werd, kon loslaten. Hoe ik ineens weer lichter door het leven kan gaan. Het was ook helemaal niet eng, want tijdens de trance bleef ik gewoon in controle. Er is weer rust in mijn hoofd. Ik voel me eindelijk weer een beetje de oude. Of misschien kan ik beter zeggen: de nieuwe. Een nieuwe, zelfverzekerde versie van mezelf, die haar geschonden lichaam koestert omdat het zo sterk is. Die niet meer bang is om wat er allemaal misschien kan gebeuren, maar die het leven omarmt en de toekomst vol zelfvertrouwen tegemoet kijkt. En dat voelt geweldig!’, klinkt het dankbaar.
Je kunt ook het artikel online lezen op foryou.nl
