Hoe zou het voelen als je niet langer afhankelijk was van de goedkeuring van anderen?
Als je niet meer dat knagende gevoel had dat je moet voldoen aan verwachtingen die van buitenaf worden opgelegd? Stel je voor dat je diep van binnen wéét dat je goed genoeg bent, precies zoals je bent. Dat je niet meer gevangen zit in de angst om te falen of iets verkeerd te doen, maar dat je fouten mag maken zonder je daar schuldig over te voelen. Het idee dat je niet meer hoeft te streven naar perfectie, maar simpelweg jezelf mag zijn, geeft een ongekende rust.
Wat als je wist dat alles wat je doet, vanuit oprechtheid, genoeg is?
Je hoeft jezelf niet langer op te jagen om aan bepaalde normen te voldoen. Je hoeft alleen maar te proberen, je best te doen – en dat is voldoende. Geen zelfkritiek meer die je naar beneden trekt. Geen stemmetje dat zegt dat je meer moet doen, beter moet zijn. Want diep van binnen voel je dat je al heel bent.
Rust, ruimte, vrijheid
Denk eens aan de vrijheid die komt wanneer je stopt met jezelf te vergelijken met anderen of te meten aan hun verwachtingen. Hoe zou het zijn als je jezelf niet meer constant afvroeg of je wel goed genoeg bent in de ogen van anderen? De rust en ruimte die vrijkomt wanneer je dat loslaat, is bijna niet in woorden te vangen. Het is alsof je eindelijk de last van perfectie van je schouders laat glijden en volledig in je eigen kracht mag staan. Die vrijheid is onbetaalbaar, een geschenk dat je alleen jezelf kunt geven.
Jij bent waardevol, precies zoals je bent, zonder voorwaarden.
Je hoeft niets te bewijzen aan de wereld, niets te bewijzen aan anderen, en al helemaal niet aan jezelf. Jij, met al je imperfecties, talenten, dromen en mislukkingen, bent al goed zoals je bent. De enige taak die je hebt, is om dat te erkennen en jezelf te omarmen. Jezelf liefhebben, zoals je bent, is misschien wel het grootste cadeau dat je jezelf kunt geven.
