Hey, het is oké

Al heel lang hadden ze ernaar uitgezien en eindelijk was het zover: Bart en Ilse waren zwanger. ‘We hadden verwacht dat we vanaf dat moment op een roze wolk zouden zitten, maar niets was minder waar.’

De zwangerschap was pittig en de bevalling was zwaar en eindigde uiteindelijk in een spoedkeizersnee. ‘Daardoor heb ik de geboorte van Ties niet bewust meegemaakt’, vertelt Ilse teleurgesteld. ‘Toen ik hem voor het eerst zag, voelde ik helemaal niets. Die ‘moedergevoelens’, waarover je iedereen hoort, bleven bij mij uit.’

Ilse voelde zich schuldig en werd steeds somberder. ‘Eigenlijk wilde ik Ties maar liever zo min mogelijk zien. Ik raakte in paniek van die gevoelens. Er was ook niemand met wie ik erover kon praten, want juist iedereen vond hem zo’n voorbeeldige en schattige baby. Ik heb me toen heel alleen gevoeld en heb vaak aan mezelf getwijfeld. Dit was toch niet normaal?’

‘Uiteindelijk kwam ik op het idee om Judith te bellen’, vervolgt Ilse. ‘Zij heeft me ooit via hypnose van mijn rookverslaving afgeholpen, en ik hoopte dat ze nu ook iets voor me kon betekenen. Judith vertelde me dat dit veel vaker voorkomt. Corona heeft dit ook nog eens versterkt: maar liefst 1 op de 10 vrouwen heeft tijdens of na de zwangerschap last van een angststoornis of depressie. Om hier meer aandacht voor te vragen, is de overheid onlangs zelfs de campagne ‘Hey, het is oké’ gestart. Zelf heb ik veel baat gehad bij een paar sessies bij Judith waarmee ze me uit die negatieve spiraal van die depressieve gevoelens heeft gehaald. Ik kan nu eindelijk ten volle van mijn zoontje genieten. Ik ben blij met die overheidscampagne, want het is belangrijk dat deze problematiek sneller herkend wordt.’

Je kunt ook het artikel online lezen op foryou.nl