Ik toen
Als je mij toen had gezegd waar ik nu zou staan, zou ik je nooit geloofd hebben en waarschijnlijk had ik je uitgelachen. Mijn pad was bijzonder, afwisselend en verrassend ben ik precies daar waar ik eigenlijk altijd al wilde zijn.
Mijn schooltijd was niet de leukste tijd. Ik voelde me anders, was altijd een buitenbeentje, stotterde, ben veel gepest en bleef het liefste lekker in mijn comfortzone. Door alle ervaringen op school was mijn zelfvertrouwen ver te zoeken.
Tot mijn twintigste had mijn “ik” een flinke deuk gekregen. Overtuigingen als geen zelfvertrouwen, geen sociale activiteiten doen, niet veilig in een groep voelen, niet goed genoeg voelen, anders voelen, niemand vindt mij leuk, niet durven praten voor (onbekende) mensen… Regelmatig kwamen deze oude gedachten en gevoelens steeds weer naar boven.
Maar diep van binnen wilde ik eindelijk eens voluit léven. Lol maken. Mezelf mogen zijn. Ik was het buitenbeentje zijn zat.
Ik wilde ook niet meer dat brave, altijd lief gehoorzamende meisje zijn. Ik heb toen een besluit genomen. Een keuze gemaakt om het echt anders te gaan doen.
Door hypnotherapie zijn alle oude gedachten en overtuigingen aangepakt en getransformeerd en ‘voelen’ dus niet meer zo.
Ik voel me echt bevrijdt. Tijdens de opleiding heeft mijn trainer, Edwin Selij, mij zelfs van het stotteren afgeholpen. Ik ben hem echt eeuwig dankbaar. Hij heeft mij mijn leven teruggegeven. Ik kan me die dag als gisteren herinneren... 4 november 2016...
Sinds die dag is er heel veel veranderd.