Gepest op school, altijd een buitenbeentje, altijd anders dan de anderen. Mijn leven ging niet over rozen. Mijn ouders werkten hard, maar er was altijd een tekort aan geld. Hierdoor was veel niet mogelijk en ik voelde de zorgen van mijn ouders. Opgevoed met niet lullen maar poetsen, eerst de je huiswerk, dan de leuke dingen, eerst de zaken, dan het meisje. In mijn volwassen leven ging het niet anders. Ik vond de liefde van mijn leven maar we moesten hard werken om te overleven. Door de komst van onze 2 meiden ben ik minder gaan werken wat nog meer geldzorgen opleverde. Al gauw bleek dat ze beide een ASS hebben en ze werden de grootste uitdaging in mijn leven. Niemand begreep mijn struggle, iedereen had commentaar op de opvoeding. Het was een tijd vol zorgen, verdriet, eenzaamheid en onbegrepen voelen. Ik werd uitgedaagd tot het uiterste. Mijn leven bestond uit een hectische en drukke baan, de meiden opvoeden en begeleiden, het huishouden, de tuin , de administratie. Ik was echtgenote, moeder, organisator, motivator, hulpverlener en wat al niet meer.
Ik moest me voor 150% geven en alles moest altijd op orde zijn en perfect zijn voordat ik me tijd voor mezelf gunde. Die tijd was er uiteindelijk nooit. Dit alles leverde mij op dat ik gestresst, moe en prikkelbaar was en verre van gelukkig, een gezellige moeder of echtgenote.
Ik was er uiteindelijk helemaal klaar mee. Was dit mijn leven? Waar was ik? Waar was mijn blije 'ikje'?
Op een middag zat ik huilend bij mijn moeder en zei tegen haar: 'je zei altijd dat ik het zonnetje in huis was, maar nu voel ik me een verlepte paardenbloem. Ik wil weer het zonnetje in huis zijn. Me weer blij voelen, weer voelen dat ik leef, kunnen genieten van mijn man en kinderen, mijn werk. Ik wilde weer die positieve energie in mijn lijf voelen. Ik wil eindelijk leven in plaats van overleven'.
'Het roer moest om' en rigoureus ook. Meer dan ooit voelde ik dat. Ik wilde dat gaan doen waar ík blij van word en waar ik goed in was en ik wilde voor mezelf beginnen. Ik ben gaan studeren en heb veel tijd genomen voor persoonlijke ontwikkeling. Ik heb gewerkt aan mijn zelfbeeld, tekorten en (beperkende) overtuigingen. Het was heel hard zwemmen, maar de reis was het waard.